έμελλε να είναι το τυχερό του απόγευμα...ένα μικρόσωμο γατάκι ακινητοποιημένο στο άψυχο πεζοδρόμιο της απάνθρωπης πόλης.Περαστικοί να προχωρούν αδιάφοροι απλά κοιτώντας το και ψιθυρίζοντας ''το είδες το καημένο;''....και αυτό το λιλιπούτειο και φοβισμένο γατάκι μάταια να προσπαθεί να μετακινηθεί, πως θα μπορούσε να το κάνει όμως αφού δεν έβλεπε;
Περίεργο πράγμα ο άνθρωπος..να δείχνει ότι λυπάται και συμπονεί τόσο πολύ και να μην κάνει απολύτως τίποτα όταν του δίνεται η ευκαιρία να αποδείξει την αξία της ύπαρξής του.
Το γλυκύτατο γατάκι πέρασε στην αιωνιότητα..ο γιατρός που προσπάθησε τα μέγιστα δεν κατάφερε να το κάνει καλά..η ευθανασία ήταν η μόνη λύση σωτηρίας..το τυχερό του απόγευμα συμβάδιζε με το θάνατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου