
από χορό δεν γνωρίζω τίποτα..ούτε να χορεύω ξέρω ιδιαίτερα και βεβαίως ούτε να τον κρίνω ως μέσο έκφρασης μπορώ αφού δεν διαθέτω την κατάλληλη παιδεία.
Είχα την χαρά να παρακολουθήσω χθές τη νέα δουλειά του Δημήτρη Παπαϊωάννου στο Θέατρο Παλλάς(Μήδεια) και να εκστασιαστώ κυριολεκτικά μ'αυτό που έβλεπα.
Η πλαστικότητα των κορμιών, η κινησιολογία, η απίστευτη εκφραστικότητα των χορευτών-ηθοποιών και βεβαίως όλα εκείνα τα σκηνοθετικά τεχνάσματα του δημιουργού Παπαϊωάννου απογείωσαν την παράσταση και μετέτρεψαν την κλασσική τραγωδία του Ευριπίδη σε ένα σύγχρονο μοντέρνο και ευφυέστατο χορόδραμα.
Δεν ξέρω αν όλες οι σύγρονες χορευτικές παραστάσεις κινούνται σε αυτό το επίπεδο, το σίγουρο όμως είναι ότι η Μήδεια του Παπαϊωάννου μου έδωσε το ερέθισμα να ασχοληθώ περισσότερο με αυτό το μέσο έκφρασης, που η κίνηση του κορμιού παίζει τον κυρίαρχο ρόλο και υποκαθιστά τις λέξεις.
(www.dimitrispapaioannou.com)